Ստեփանակերտի Վահրամ Փափազյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի առջև հետպատերազմական շրջանում ծառացել են մի շարք խնդիրներ, սակայն դրանք չեն խանգարում, որպեսզի մշակութային օջախը շարունակի իր գործունեությունը:
Ստեփանակերտի դրամատիկական թատրոնն այսօր...խնդիրներն ու ծրագրերը ներկայացնում է տնօրենը
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, դեկտեմբերի 16, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ։ Այս մասին «Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում ասել է Ստեփանակերտի Վահրամ Փափազյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի տնօրեն Արմեն Հարությունյանը:
«Հետպատերազմական շրջանում թատրոնը երկու խնդրի առաջ է կանգնել: Առաջինը դերասանական կազմի համալրում է, քանի որ պատերազմից հետո մեր գլխավոր դերակատարները տեղափոխվել են Հայաստանի Հանրապետություն կամ Ռուսաստանի Դաշնություն: Հարցի լուծմամբ զբաղվում ենք, փորձում ենք նոր դերասանների ներգրավել, քանի որ ունենք տաղանդավոր երիտասարդներ, ովքեր ցանկություն են հայտնել աշխատելու մեզ հետ։ Ամենամեծ խնդիրը ներկա ժամանակներում նյութական միջոցների սղությունն է: Թատրոնը, կարծես, դուրս է պատկան մարմինների ուշադրությունից։ Նոր բեմադրությունների համար ֆինանսավորում չունենք, սակայն փորձում ենք մեր միջոցներով, հնարավորության սահմաններում, գործունեություն ծավալել: Պատերազմից հետո թատրոնը հանդիսատեսին է ներկայացրել 3 նոր բեմադրություն՝ «Ալվան ծաղիկ», «Երկնքից երեք խնձոր ընկավ» և «Հրեշը լուսնի վրա»: Վերջինս ռուսալեզու էր, քանի որ նպատակ ունեինք հյուրախաղերով հանդես գալու Ռուսաստանի Դաշնությունում, բայց սահմանափակումների պատճառով այն հետաձգվել է»,-ներկայացրել է Ա. Հարությունյանը:
Տնօրենն օրախնդիր է համարում շենքային պայմանները. «Գործող թատրոնի բեմը շատ փոքր է, բայց մենք այն հարմարեցնում ենք ներկայացումներին: Մեր միջոցներով լուծել ենք ձայնային, լուսային խնդիրները: Ձեռք ենք բերել գեներատոր և պրոյեկտոր: Տոմսերի վաճառքից ստացված հասույթով փորձում ենք ամեն ինչ ձեռք բերել, պակասը լրացնել և թատրոնը կենդանի պահել` յուրաքանչյուրս մեր հերթին նպաստելով օջախի` տարիներ ի վեր շարունակվող գործունեությանը»,- նշել է Ա. Հարությունյանը: