ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 23 հոկտեմեբրի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ։ Միջոցառման սկզբում ներկաները հարգանքի տուրք մատուցեցին Արցախյան բոլոր պատերազմներում մարտիրոսված հերոսների սուրբ հիշատակին և ծաղիկներ խոնարհեցին հուշաղբյուրին։

 

Հուշաղբյուրի բացումը կատարել են Օնիկ Հովսեփյանի որդին՝ փոքրիկ Դավիթը, և ավագ եղբայրը՝ Սիմոն Հովսեփյանը։

Պատմաբան Յուրի Բեգլարյանն իր խոսքում նշել է, որ Օնիկն իր շրջապատի սերն ու հարգանքն էր վայելում։

 

«Հերոսին սիրում էին բոլորը, և նա էլ սիրում էր բոլորին։ Հայրենիքը նրա համար սրբություն էր։ Պատերազմը սկսվելուն պես՝ նա շտապեց զինկոմիսարիատ։ Կարճ ժամանակում կարողացավ կազմավորել կամավորական ջոկատ և անցնել պաշտպանության։ Նա և՛ զինվոր էր, և՛ հրամանատար, և՛ վարորդ, և՛ փրկարար, միշտ առջևում էր, իսկ նրա կողմից տրված ցանկացած հրաման խորհուրդ ուներ։ Հավերժ Փառք հերոս Օնիկ Հովսեփյանին»,- ասել է Յու. Բեգլարյանը։

 

Հերոսի քրոջ՝ Վեհանուշ Հովսեփյանի համար Օնիկը բացառիկ էր իր տեսակով՝ որպես որդի, եղբայր ու հայր, որպես հայրենիքի զավակ։

 

«Արցախյան 3-րդ պատերազմում անմահացան հազարավոր քաջորդիներ, ովքեր ոչ թե խոսքերով սիրեցին հայրենիքը, այլ՝ գործով։ Նրանց թվում են բազմաթիվ մարտունեցիներ, ովքեր Մոնթեաբերդը անառիկ պահելու համար չխնայեցին իրենց ամենաթանկը՝ կյանքը՝ հանուն մեր այսօրվա և ապագայի։ Այդ քաջորդիների թվում էր նաև եղբայրս, մի էակ, որի մասին երբեք անցյալով չենք խոսելու։ Նա հպարտ էր, կենսախինդ, ամենուր լույս էր շռայլում։ Եվ ամեն ինչից առավել հայրենիքը սիրեց։ Հանուն հայրենիքի էլ համալրեց անմահների գունդը»,֊ նշել է Վ. Հովսեփյանը՝ խոստանալով իր, ընտանիքի անդամների ու հերոսի միակ որդու անունից՝ շարունակել նրա կիսատ թողած գործը, առաջնորդվել նրա պատգամներով ու խորհուրդներով։

 

Օնիկի դասվար Ժաննա Պետրոսյանը «Արցախպրես»֊ի թղթակցի հետ զրույցում ընդգծեց, որ նա օրինակելի աշակերտ էր, ուսման մեջ առաջադեմ. սերտեց ռազմահայրենասիրական դասերը, դաստիարակվեց հայրենասիրական ոգով։ Ազնիվ, արդար ու շիտակ էությամբ էլ մտավ մեծ կյանք։

 

Խաչքարը կանգնեցվել է այն վայրում, որտեղ անմահացել է  հերոսը։ Ի  նշան խոնարհումի՝ խաչքարի մոտ  տեղադրվել են  Արցախյան երրորդ  պատերազմում զոհված 48 մարտունեցիների լուսանկարները։

 

«Մարտունեցի նվիրյալների հիշատակին կանգնեցված հուշատախտակը այսուհետ մեր Մոնթեաբերդի դարպասն է համարվում, որովհետև այդ տղաներն ընկան հանուն հարազատ քաղաքի հարատևման։ Թող գալիք սերունդները դաստիարակվեն հայրենասիրության բարձր ոգով, որ հանուն այս հողի մեր եղբայրների թափած արյունը զուր չհամարվի»,- ասել է Ա. Արտաշյանը։

 

«Արցախյան 3-րդ պատերազմում զոհված և անհայտ կորած զինծառայողների հարազատների միություն» ՀԿ նախագահ Արմեն Ասրյանն իր խոսքում հորդորեց  գիտակցել հայրենիքի գոյատևման գինը։

 

«Արդեն մեկ տարի է, ինչ Արցախն ապրում է այլ կյանքով, այլ ընկալումներով ու սպասումներով։ Դաժան 44-օրյա պատերազմը խլեց Մարտունու շրջանի 200 քաջորդիների կյանքեր։ Այս թիվը վկայում է մարտունեցիների՝ հայրենիքին նվիրվածության մասին։ Ինչպես Արցախյան գոյապայքարում, այնպես էլ 44-օրյա պատերազմում, մարտունեցիները, դաստիարակված լինելով լեգենդար Մոնթեի ոգով, ցուցաբերեցին աննախադեպ խիզախություն՝ կառչելով իրենց հայրենիքին ու պաշտպանելով այդ հայրենիքը։ Մարտունին միշտ կլինի իր զավակների հայացքների ներքո։ Մեզանից պահանջվում է միայն հարգանքի տուրքով նեցուկ լինել այդ հերոսների ընտանիքներին՝ դրանով իսկ փորձելով սփոփել նրանց անդառնալի ցավը»,- ընդգծել է Ա.Ասրյանը՝ կոչ անելով շարունակել ապրել ու արարել՝ հանուն  Արցախ աշխարհի։

 

Մարտունու շրջվարչակազմի Մշակույթի բաժնի պետ Անի Խաչատրյանն իր ելույթում նշեց, որ ազգի ընտրյալները բռնեցին հավերժի ճանապարհը։ Նա կոչով դիմեց երիտասարդներին՝ ցանկացած գնով պահել այս հողը, ապրել Արցախում, պայքարել՝ հանուն նրա բարգավաճման։

 

Միջոցառմանը ներկա էին  Մարտունու շրջվարչակազմի ղեկավար Էդիկ Ավանեսյանը, Օնիկ Հովսեփյանի մարտական ընկերները, զինվորականներ և այլք։